Of er in de Bloemendalerpolder nabij Weesp en op het KNSF-terrein bij Muiden uiteindelijk 4500 woningen worden gebouwd, dat durft provinciaal bouwmeester Hilde Blank nog niet te zeggen. Eerst gaat ze met twee collega’s in het voormalige postkantoor van Muiden werken aan een integraal ontwikkelingsplan.

In zijn beginjaren trok Almere vooral blanke Amsterdammers, maar inmiddels verhuizen meer Surinamers dan autochtonen vanuit Amsterdam naar de nieuwe stad. Ze worden gelokt door de ruimere, betere en betaalbare woningen, en nemen de karige voorzieningen voor lief.

Gaat Almere helpen bij het oplossen van problemen op de Amsterdamse woningmarkt? “De nieuwe stad is het verplicht”, zegt de Almeerse wethouder Wonen Arie-Willem Bijl. En om het zo goed mogelijk te kunnen doen, is Bijl voor een nauwere samenwerking tussen de twee steden en wellicht een terugkeer van Almere in het ROA. Ook stelt de polderstad voorzichtig zijn woningbouwmarkt open voor andere partijen, zoals Amsterdamse corporaties. Maar belangrijker nog vindt Bijl samenwerking op sociaal terrein. “Want bouwen kunnen we wel.”

Wat wil Amsterdam van Almere? San Verschuuren, teamleider stad, regio en infrastructuur van de Dienst Ruimtelijke Ordening van de gemeente Amsterdam pleit voor uitwisseling, verdeling van taken en samenwerking. Geen overloopgebied, maar één zijde van een dubbelstad aan het IJmeer. Zo zou een deel van de Universiteit van Amsterdam op termijn naar Almere kunnen verhuizen, maar dan moet de nieuwe stad wel goed bereikbaar zijn.

Amsterdam en Almere raken voor woningbouw en werkgelegenheid steeds meer op elkaar aangewezen. Vooral voor het IJmeer buitelen de plannen voor woningbouw, infrastructuur, kustbescherming en natuur en recreatie over elkaar. Om slepende conflicten en dubbele investeringen te voorkomen wordt met het ‘IJmeer Rummicub’ naar het ultieme win/win-scenario gezocht.

Amsterdam heeft een nieuwe woonvisie, althans in concept. Die bevat geen revolutionaire koerswijzigingen. Het beleid van de vorige visie Onverdeeld Amsterdam(s) wordt met enige accentverschuivingen voortgezet. Zeer gedegen maar weinig ambitieus, is daarom wellicht de veelgehoorde reactie van deskundigen, politici en belanghebbenden. Maar over wélke ambities dan ontbreken lopen vervolgens de meningen breed uiteen: waarom op vierduizend nieuwbouwwoningen inzetten als er vijfduizend nodig zijn? Waarom niet krachtiger de segregatie bestreden? Waarom niet meer aandacht voor kenniswerkers? Waarom niet meer nadruk op woonmilieus en woonomgeving? Wethouder Duco Stadig constateert vooral veel steun voor zijn beleid. En wat betreft die ambities? "Er is ontzettend veel misverstand over de invloed van de overheid."

Winst maken uit grondexploitatie is ook in Amsterdam niet langer vanzelfsprekend. Behalve de woningschaarste is er dus ook een financiële noodzaak de gebiedsontwikkeling efficiënter aan te pakken. Tekenaars van de dienst Ruimtelijke Ordening (dRO) beginnen dat ook te merken. Hun stedenbouwkundige plannen worden regelmatig als ‘niet haalbaar’ geretourneerd door de rekenaars van het Ontwikkelingsbedrijf (OGA). Die op hun beurt genoeg krijgen van ontwerpen waar geen enkel kostenbewustzijn uit lijkt te spreken. Het project ‘Rekenen en Tekenen’ moet de cultuurkloof tussen ‘creatieven’ en ‘boekhouders’ overbruggen.

Uit landelijke metingen van het Kwaliteitscentrum Woningcorporaties Huursector (KWH) blijkt dat lang niet alle corporaties hun bezit goed onderhouden. Krantenpublicaties maken duidelijk dat het in Amsterdam in sommige stadsvernieuwingsgebieden droevig gesteld is met het onderhoud van sociale huurwoningen. Dat roept vragen op. Wat is het onderhoudsbeleid van corporaties? Zorgt het KWH-label voor kwaliteitsborging? Van externe controle hebben corporaties weinig last. Bouw- en Woningtoezicht schrijft corporaties – in tegenstelling tot particuliere eigenaren - niet of nauwelijks aan.

Op het moment dat deze NUL20 verschijnt, neemt de Tweede Kamer een besluit over Minister Dekkers aangepaste huurbeleidplannen. Die zijn er niet simpeler op geworden nadat het oorspronkelijke voorstel in september werd tegengehouden door de Kamer. Wat betekenen nu de laatste voorstellen voor Amsterdam?

Alle 368.000 Amsterdamse huishoudens hebben al weer enige tijd de aanslag van de onroerendezaakbelasting (OZB) binnen. Deze is gebaseerd op de WOZ-taxatie, prijspeil 2003. De gemiddelde waardestijging van de woningen in Amsterdam loopt met ongeveer 50 procent redelijk in de pas met de rest van Nederland

Onderzoekers vinden al gauw dat nader onderzoek nodig is. Laat ik het daarom maar eens anders doen, nu ik het toch even voor het zeggen heb. Mag het niet een beetje minder?

In deze rubriek 'Zoeken op Postcode' vervolgen we onze zoektocht naar buurten die er statistisch uitspringen. We kijken nu naar de plek waar de meeste 65-plussers wonen. Het zal weinigen verbazen dat we daarmee in Buitenveldert belanden. In Buitenveldert-Oost, buurt 91, om precies te zijn.

Op het regionale niveau van de zogeheten Noordvleugel moeten volgens toekomststudies tussen 2010 en 2030 zo’n 150.000 woningen worden gebouwd. De Noordvleugel is de regio rond Amsterdam: van Purmerend tot Nieuw Vennep; van Almere tot de IJmond.